Biberlerim de sebzeye döndüler.
Domateslerim de son düzlükte atağa kalktılar
Soğuk Kompost 2.0 da devinimine devam ediyor sessiz ve derinden :)
16 Mayıs 2017 Salı
7 Mayıs 2017 Pazar
26 Nisan 2017'de ektiğim patateslerim dün itibariyle günyüzüne yeşil çehrelerini göstermeye başladılar. Hayatımın en keyifli anlarından biriydi. Bu arada sulama, kaşıkla çapa ve ayrık otlarından temizleme işlerini de yaptık,ama hala toprak istediğim kıvamda değil, biraz ot kesekleri de var. Soğuk kompostumuz ise dönüşümüne devam ediyor. Patateslerimi hasat ettiğim günleri görmek dileğiyle...
26 Nisan 2017 Çarşamba
Sonunda ilk sebze meyve dikimini gerçekleştirmek nasip oldu
Sonunda ilk sebze meyve dikim işlemini gerçekleştirmek nasip oldu. Domates, patates, biber diktim. Zeliha ben işe gidince eve geldiğinde nöbet ertesi fidelerimizi sulamış. Akşam işten döndüğümde haber verdi, çok sevindim. Soldaki damacanada soğuk kompostumuz var, onun da yolu var.Onun yanında da patates çuvalı dediğimiz ekim alanımız. Yanlarında da domates ve biber var.
İlkbahar
Bu benim bu blogda ve hatta blog dünyasındaki ilk adımlarım.
Bu yazıyı bir bahar öğleden sonrasında , sakin ve sessiz bir ortamda kaleme aldım. Hayatımın orta yaşını geçeli oluyor birkaç yıl. Sükunet, huzur, mutluluk, ama illa ki gündelik hayatın lokomotifi olacak kadar bir heyecan ve tutku da yaşadığım hayatın kelimeleri haline geldi. Bu yol nereye gider henüz bilmiyorum. Ancak şimdilerde beni saran heyecan olan '' Balkon Çiftçiliği''nin peşinde adım adım ilerliyorum. Adımlarım neler mi ? İlk önce '' Bilgi '' ile başladım işe, yeryüzünün en eski mesleğinin günümüzün şehir hayatına sıkıştığı alanı öğrenmeye çalışıyorum , ardından da tohumun tutunacağı toprağı zenginleştirmeye çalışarak devam ettim, ediyorum. Gerçek zenginliğin sahip olmak değil;üretmek , paylaşmak, sahip olmak değil yaşamak olduğunun idrakına varmaya çalışıyorum, vardım demek çok iddialı olur.
Bugün öğle saatlerinde kompost ''damacanam'' neredeyse ağzına kadar organik sayılabilecek atıklarla-ki aslında hiçbirşey atık değil-doldu. Artık soğuk kompostumun dönüşüm sürecinin tamamlanmasını bekleyeceğim. Zeliha, suladığı biber fidelerinin bükük boyunlarının kendine gelmesini heyecanla anlattı bana. Ben de çok sevindim elbette.
Bu yazıyı bir bahar öğleden sonrasında , sakin ve sessiz bir ortamda kaleme aldım. Hayatımın orta yaşını geçeli oluyor birkaç yıl. Sükunet, huzur, mutluluk, ama illa ki gündelik hayatın lokomotifi olacak kadar bir heyecan ve tutku da yaşadığım hayatın kelimeleri haline geldi. Bu yol nereye gider henüz bilmiyorum. Ancak şimdilerde beni saran heyecan olan '' Balkon Çiftçiliği''nin peşinde adım adım ilerliyorum. Adımlarım neler mi ? İlk önce '' Bilgi '' ile başladım işe, yeryüzünün en eski mesleğinin günümüzün şehir hayatına sıkıştığı alanı öğrenmeye çalışıyorum , ardından da tohumun tutunacağı toprağı zenginleştirmeye çalışarak devam ettim, ediyorum. Gerçek zenginliğin sahip olmak değil;üretmek , paylaşmak, sahip olmak değil yaşamak olduğunun idrakına varmaya çalışıyorum, vardım demek çok iddialı olur.
Bugün öğle saatlerinde kompost ''damacanam'' neredeyse ağzına kadar organik sayılabilecek atıklarla-ki aslında hiçbirşey atık değil-doldu. Artık soğuk kompostumun dönüşüm sürecinin tamamlanmasını bekleyeceğim. Zeliha, suladığı biber fidelerinin bükük boyunlarının kendine gelmesini heyecanla anlattı bana. Ben de çok sevindim elbette.
Kaydol:
Yorumlar (Atom)












